29 Eylül 2008 Pazartesi
Kerem'in Gokyuzu (15 ay)
19 Eylül 2008 Cuma
Rima(21aylık) İle İlk Etkinliğimiz :) GÖKYÜZÜ
Bizim ilk etkinliğimiz çok güzel geçdi.Esra hanıma ve tüm montessori grubu üyelerine sevgilerle :)
Mete, ay dedeyi yerde sanarken gökte buldu!...
İLK COĞRAFYA BİLGİSİ AY DEDE: Torun Mete’nin ay dede ile tanışması alınan ayakkabılarıyla oldu. Üzerine ay dede şekli yapıştırılmış ayakkabılarını çok sevmişti. “Hani ay dede?” dediğimizde pabucunu gösteriyordu. Mete’nin ilk coğrafya bilgisini, ayakkabıları aracılığıyla edindi.
AKŞAMLARI AY DEDE İLE BULUŞMA: Mete yazlıkta bizimle 10 gün kaldı. Şansına dolunay vardı gökyüzünde. Bir akşam yürüyüşe çıktığımızda gökteki dolunayı fark etti. Eliyle "bak, bak" diye gösterince “ işte aydede o. Yanındaki parlayan şeyler de yıldızlar.” dedik. Artık her akşam arabasına koyuyorduk Mete’yi. “Hadi ay dede bizi bekliyor, ona gidelim.” diyorduk. Arabaya kuruluyor, ay dedeyi seyrede seyrede uyuyordu. Ama artık “Ay dede nerede?” dediğimizde pabucuna bakmıyor, gökyüzünü gösteriyor.
Punto Dede
16 Eylül 2008 Salı
Damla hanım (18 aylık) ve gökyüzü aktivitesi
Bunun için önce, düz beyaz resim kağıdından güneş, aydede, yıldızlar, kuşlar, yağmur damlaları, gökkuşağı, bulutlar kesip hazırladım.
Aktiviteye başlarken, önce ona tek tek hazırladığım şablonları tanıttım, isimlerini tekrar ettirdim (yeni konuşmaya başladığından herşeyin ismini tekrar ediyor bu aralar).
Ardından, pastel boyalarla, istediği şekilde, istediği renkte bu şablonları boyadı. Renk seçimini tamamen kendisi yaptı, bazı şekilleri bana boyattı, çoğunu kendi boyadı. (Henüz tabii ki boyayamıyor, karalıyor sadece).
Yağmur damlaları ve gökkuşağını aktivitemize dahil edemedik, onların ne olduğunu kavrayamadık çünkü :)
Ardından, boş bir beyaz sayfa aldık, bu gökyüzümüz oldu. Damla hanım Pritt aracılığıyla, tamamen kendisi, boyadığı figürleri tek tek gökyüzüne yapıştırdı.
İlk kez yapıştırıcı kullandığı için, ilk seferinde ben yardım ettim (öğrettim), yapıştırma işini tamamen kendi yaptı.
Son olarak gökyüzümüzün üzerine tarih atarak son şeklini verdim ve onu duvarımıza astık..
11 Eylül 2008 Perşembe
Sil Bastan...
Gectim tum materyalleri, tum fikirleri, tum aktiviteleri... Montessori hakkinda tum bildiklerinizi unutun... Tum materyalleri kilitleyin, yakin, yok edin... Aktivitelere de son verin... Ve kendinizle basbasa kalip 10 dakika dusunun... Nedir Montessori?
Sil bastan...
1. Cocuklar birer bireydir ve onlarin isteklerine, secimlerine, ozelliklerine saygi gosterilmelidir.
2. Cocuklar secimlerini yapmakta, istemek ve istememekte ozgurdur.
3. Her cocuk farklidir. Cocuklar once incelenmeli, kendi ozelliklerine gore davranilmalidir. Her cocuk icin tek bir dogru asla yoktur, olamaz.
4. Ceza asla uygulanmamalidir. Cocuk yanlisini deneyip yanilarak gorur. Dogru yol gosterilir ancak zorlama, baski asla uygulanmaz.
5. Egitimci sadece yol gostericidir. Cezalandirici ya da zorlayici degildir.
6. Cocuk, oyunla ogrenir.
7. Montessori metodu asla cocuklari akademik calismalar icin egitme metodu degildir. Cocugun dogal gelisimini izleme ve destekleme sistemidir.
8. Cocuga her zaman sevgi ve saygi ile yaklasilmali, onlarin gelecegin birer buyugu olacagi unutulmamalidir.
Cocugun ruhunu ozgur birakin, onu dunyaya kazandirin.
Maria Montessori
10 Eylül 2008 Çarşamba
BEÖ:Gökyüzü
Aslında olay şöyle gelişiyor, biz bu oyunları zaten yapıyorduk, bu periyottaki konu gökyüzü olunca yazmak istedim sadece.
Önce soru cevap oyunu
Anne: Dila gece gökyüzüne baktığımızda ne görüyoruz?
Dila: Ayyyyyyy (diyor ve hemen pencerenin kenarına giderek bana ayı gösteriyor).
Bir ara ayı sadece dolunay hali ile görmüştü , diğer hallerinin ay olmadığını düşünüyordu sanırım, ama sonrasında onları da öğrendi. Artık okuduğumuz kitaplarda gökyüzünde ay varsa benim sormama fırsat vermeden “ayyyy” diyor.
bu soru sorma olayı oldukça keyifli oluyor, ben de soruları çoğaltarak sürdürmek istiyorum
Sonra gökyüzündeki taşıt oyunu
Dila uçak geçerken sesini duymuşsa önce “vuuuuvvvuuu” diye uçak geçtiğini bana haber veriyor (bu arada işaret parmağı ses duyduğunu belirtmek için kulağında oluyor) gece-gündüz fark etmez, hemen gökyüzüne bakıyor ve bana uçağı gösteriyor. Sadece gece şöyle bir sorunumuz olabiliyor, bazen ses duyup uçak göremediyse bakış alanındaki bir yıldızı uçak sanıyor. Ben O’na anlatıyorum, “gördüğün ışık duruyorsa yıldız, gidiyorsa uçak” diye ama şu ana kadar çok başarılı olamadım.
Aklıma gelen ama zamansızlıktan dolayı henüz gerçekleştiremediğim fikirler,
- Rasathane halkgünü etkinliklerine katılmak
- Oyun hamurları ve pasta kalıpları ile gökyüzü yapmak (bunları da yaparsam eklerim bloga)
NOT: Yine foto yok:)