Nilgün ve Dila'sı (18,5 aylık)
Aslında olay şöyle gelişiyor, biz bu oyunları zaten yapıyorduk, bu periyottaki konu gökyüzü olunca yazmak istedim sadece.
Önce soru cevap oyunu
Anne: Dila gece gökyüzüne baktığımızda ne görüyoruz?
Dila: Ayyyyyyy (diyor ve hemen pencerenin kenarına giderek bana ayı gösteriyor).
Bir ara ayı sadece dolunay hali ile görmüştü , diğer hallerinin ay olmadığını düşünüyordu sanırım, ama sonrasında onları da öğrendi. Artık okuduğumuz kitaplarda gökyüzünde ay varsa benim sormama fırsat vermeden “ayyyy” diyor.
bu soru sorma olayı oldukça keyifli oluyor, ben de soruları çoğaltarak sürdürmek istiyorum
Sonra gökyüzündeki taşıt oyunu
Dila uçak geçerken sesini duymuşsa önce “vuuuuvvvuuu” diye uçak geçtiğini bana haber veriyor (bu arada işaret parmağı ses duyduğunu belirtmek için kulağında oluyor) gece-gündüz fark etmez, hemen gökyüzüne bakıyor ve bana uçağı gösteriyor. Sadece gece şöyle bir sorunumuz olabiliyor, bazen ses duyup uçak göremediyse bakış alanındaki bir yıldızı uçak sanıyor. Ben O’na anlatıyorum, “gördüğün ışık duruyorsa yıldız, gidiyorsa uçak” diye ama şu ana kadar çok başarılı olamadım.
Aklıma gelen ama zamansızlıktan dolayı henüz gerçekleştiremediğim fikirler,
- Rasathane halkgünü etkinliklerine katılmak
- Oyun hamurları ve pasta kalıpları ile gökyüzü yapmak (bunları da yaparsam eklerim bloga)
NOT: Yine foto yok:)
Aslında olay şöyle gelişiyor, biz bu oyunları zaten yapıyorduk, bu periyottaki konu gökyüzü olunca yazmak istedim sadece.
Önce soru cevap oyunu
Anne: Dila gece gökyüzüne baktığımızda ne görüyoruz?
Dila: Ayyyyyyy (diyor ve hemen pencerenin kenarına giderek bana ayı gösteriyor).
Bir ara ayı sadece dolunay hali ile görmüştü , diğer hallerinin ay olmadığını düşünüyordu sanırım, ama sonrasında onları da öğrendi. Artık okuduğumuz kitaplarda gökyüzünde ay varsa benim sormama fırsat vermeden “ayyyy” diyor.
bu soru sorma olayı oldukça keyifli oluyor, ben de soruları çoğaltarak sürdürmek istiyorum
Sonra gökyüzündeki taşıt oyunu
Dila uçak geçerken sesini duymuşsa önce “vuuuuvvvuuu” diye uçak geçtiğini bana haber veriyor (bu arada işaret parmağı ses duyduğunu belirtmek için kulağında oluyor) gece-gündüz fark etmez, hemen gökyüzüne bakıyor ve bana uçağı gösteriyor. Sadece gece şöyle bir sorunumuz olabiliyor, bazen ses duyup uçak göremediyse bakış alanındaki bir yıldızı uçak sanıyor. Ben O’na anlatıyorum, “gördüğün ışık duruyorsa yıldız, gidiyorsa uçak” diye ama şu ana kadar çok başarılı olamadım.
Aklıma gelen ama zamansızlıktan dolayı henüz gerçekleştiremediğim fikirler,
- Rasathane halkgünü etkinliklerine katılmak
- Oyun hamurları ve pasta kalıpları ile gökyüzü yapmak (bunları da yaparsam eklerim bloga)
NOT: Yine foto yok:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder