Kitap: Örümcek Ailesi (Zeynep, 22 ay)

Örümcek Ailesi diye meşhur bir şarkı, hikaye karışımı bir şey var. Kızım bu hikayeyi çok seviyor. Ben de onun için bu hikayeciği kitaplaştırdım. Melodisini aktaramıyoruz tabi. Artık siz uygun bir şey uydurun :) Şöyle ki:

Kapak...

Bir varmış, bir yokmuş. Bir örümcek ailesi varmış.

(Anne örümcek, baba örümcek, yavru örümcek diye tek tek gösteriyoruz.)

Bir gün, bu örümcek ailesinin babası duvarın en yüksek tepesine tırmanmak istemiş. Başlamış tırmanmaya. Tik tak, tik tak, tik tak…

("En yüksek tepe" ifadesi biraz saçma ama söylerken çok güzel oluyor. En kelimesini yayarak söylüyoruz "eeeeeen yüksek tepe". Tik tak'larda ise işaret parmağı ve orta parmakla adım atma işareti yapıyoruz. yani duvara tırmanıyoruz.)

Baba örümcek duvara tırmanmış.

Baba örümcek duvara tırmanmış.

Sonra, anne örümcek duvarın eeeeeen yüksek tepesine tırmanmak istemiş.

Başlamış tırmanmaya. Tik tak, tik tak, tik tak….

Anne örümcek duvara tırmanmış.

Anne örümcek duvara tırmanmış.

Daha sonra, yavru örümcek duvarın eeeeeen yüksek tepesine tırmanmak istemiş. Başlamış tırmanmaya. Tik tak, tik tak, tik tak…

Aaaaaa!.. Yavru örümcek düşmüş...

Yağmur yağmış, onu ıslatmış.

(Beden dilimizi kullanıyoruz. İki elimizi parmakları -yağmur yağıyormuş gibi- hareket ettirerek aşağıya indiriyoruz. )

Rüzgâr esmiş, onu üşütmüş.

(Kollarımızı kapatarak üşüme hareketi yapıyoruz.)

Güneş açmış, onu ısıtmış.

(Kollarımızı hafif açarak mutlu bir ifadeyle söylüyoruz. )

Yavru örümcek çok mutlu olmuş.

Yavru örümcek çok mutlu olmuş.

Ayşe (31)

Yahya (5,5)

Zeynep (22 ay)