Ceren yaklaşık 10 aylıkken yukardaki fotoğrafı çekmiştik. Tam net değil ama işte ogün güneş arkamızdayken bizi duvara yansıttığında, Ceren hareketimizi farketti ve ilk önce korktu, irkildi.Sonra biz gölgeye yaklaşınca şaşırdı. Sonra duvardan ona el salladım, bir de kendi elini tutup salladım, bu sefer güldü:). Bundan sonra da her gölge fırsatını değerlendirdik birlikte.Biraz daha büyüyünce ise sebep sonuç ilişkisi kurmaya başladı. Bir örnek; antrenin ışığı açık, odasının ışığı kapalı iken, oda kapısından sallanan doğumgününden kalma balonun gölgesi, kendi odasındaki perdeye yansıyor. O da kucağımda iken perdedeki gölgeyi gösteriyorum, "bağoo=balon" diyor gölgeye. Sonra balona eli ile dokunuyor, bakıyor ki perdedeki gölge balon da oynuyor, yine benim ve kendisinin kafası, elleri perdeye yansıyor, bu oyun çok hoşuna gidiyor.
Bugün de bir deneme yaptılar babası ile. Eline aldığı balık, kelebek gibi yassı karton oyuncakların gölgesine bakmaya çalıştılar. Ama hemen duvarın dibinden tuttukları için Ceren gölgelerine değil de kendilerine baktı, oyun pek de amacına ulaşmadı. Sanırım doğal olarak oluşanlar, daha öğretici oluyor bu yaşta.
** Yapabilirsem ikinci aktivite olarak, Esra&Defne'nin izdüşüm aktivitesini uygulamayı denemek istiyorum...
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder