Cocuk ANNE olunca

Archi*Sugar Esra & 2,5 yasinda kizi Defne
.........................................................................
Anneler gunu haftasina denk gelmesi nedeniyle daha da derin bir anlam tasidigi icin konuyu secen sevgili Akin Abi'ye cok tesekkur ediyorum.

Anne ile ilgili aklima birkac fikir geldiyse de bu sefer degisik birsey yapmak istedim. Ve bir gunlugune kizim Defne (2,5 yas) benim annem olsun, ben de onun cocugu olayim dedim. Defnem benim icin yemek pisirsin, beni yikasi, giydirsin ve uyutsun. Yani annesinin ona hergun rutin olarak yaptigi siradan islerin bir kismini bu sefer, o annesi icin yapsin. Tabi belki 6-7 yasindaki bir cocuk icin cok kolay bir aktivite olabilecekken, 2,5 yasindaki bir cocuk icin bu saydiklarim oldukca zor ve kapsamli birer is haline gelebiliyor.

Babamizin da yardimlari ile, dun, ben oturdum, Defnem benim icin calisti.

* Oncelikle 1 kilo bezelyeyi tek tek ayikladi! Yere dusen bir iki taneyi saymazsak oldukca basarili bir calismaydi. Ustelik benim kizim gibi sabirsiz bir cocugu bile tam 1 saat hic kesintisiz oyaladi.

* Sonra, Defnem benim icin pizza pisirdi. Once babasi hamur icin gerekli malzemeleri hazirladi.

Sonra Defne, ekmek pisirme makinasina hamur icin gerekli tum malzemeleri tek tek koydu.

Hamurun hazir olmasini sabirsizlikla bekledik. Hamur 1,5 saat icinde pisip bir sure de bekledikten sonra babamiz tepsiye yaydi. Defne de babasiyla birlikte catalla hamura kucuk delikler acti.

Domates sosunu tek basina surdu.

Peynire elini surmeyi sevmedi, onu babasi yerlestirdi. Ama zeytinleri tek tek koymaya bayildi!

Hazir olan pizzayi firina yerlestirdi ve firini acti. Firinin penceresinden sik sik pizzasini kontrol etti.

Pisen pizzayi babamiz firindan cikarip tabaklara servis yapti ve kucuk kucuk kesti. Defne, babasinin sarabi acmasina da yardimci oldu.

Tabi benim yemegimi bana Defne yedirdi! Tek tek, hic itiraz etmeden yemegimi yedim. Cok cok lezzetli bir pizzaydi. Hele boyle bir perinin eli degince, siz hayal edin ne lezzetli oldugunu. :-)))

Yemegimiz bitince biraz oynadik, birkac Montessori aktivitesi yaptik. Babamiz da bize yardimci oldu. Her gece yaptigimiz banyo, bu sefer cok cok farkli oldu. Bu sefer ben Defne'yi degil, o beni yikadi. Ve inanin hic bu kadar eglenmemistik! Yaklasik 1 saat kuvetin icinde oturduk, bir suru oyunlar oynadik, sarkilar soyledik, dusun altinda oturup sarildik.

Dustan sonra Defne, benim giyinmeme yardimci oldu. Fonu tuttu, sacimi kuruttu. En sonunda da sanirim gercekten ben onu degil, o beni uyuttu. Cunku ondan cok daha once uykuya daldigima eminim. Ikimizde hic kesintisiz cok derin bir uyku uyuduk. Bu uzun banyo ikimize de iyi geldi anlasilan.

* Defne'ye bu konu kapsaminda aile bireylerinin tek tek fotograflarindan olusan bir kucuk album hazirlamayi dusunuyorum.

Not: Dun aksam kuvetin icinde oturmus, Defne'nin neseyle bardaklari suyla doldurup benim basimdan dokmesini izlerken, boyle bir aktiviteyi baslatmis olmaktan ve boyle guzel insanlarla tanisip devamini getirmekten oylesine mutluydum ki. Bu aktiviteler sayesinde cocugumuzla kaliteli zaman gecirmek icin birer firsat yarattigimizi dusunuyorum. Dun, Defne daha once hic yapmadigi bircok seyi yapti ve hem o hem ben cok eglendik.

Archi*Sugar